W Konkatedrze na Kamionku Mszy Świętej o godz. 13:00 przewodniczył bp Jacek Grzybowski, który objął funkcję prepozyta Kapituły Konkatedralnej.

Rozpoczynając Eucharystię Biskup Jacek Grzybowski zapewnił, że pragnie zaznaczyć w tym miejscu swoją obecność jako opiekuna.

Drodzy Bracia i Siostry przybywam do Was jako biskup i jako ten, który w jedności modlitwy Kościoła pragnie w tej Konkatedrze objąć wymiar prepozyta Kapituły Konkatedralnej na Kamionku. 

Na początku homilii Biskup Grzybowski przywołał słowa z Pierwszego Listu św. Pawła do Koryntian i odwołał się do doświadczenia ostatnich miesięcy, w których każdy człowiek, przez trudny czas pandemii, miał okazję dotknąć przygodności naszego życia.

Ta przedziwna wypowiedź oznacza właśnie zgodę na przygodność, na słabość, na przemijalność i wypływającą z tego niezwykłą wdzięczność za to, że jednak mimo tego wszystkiego potrafimy coś mieć, coś posiadać, realizować relacje i doświadczenia.

Można posiadać, ale w pewnym momencie można nic nie mieć. W jednej chwili świat może się przekręcić, los może się odwrócić. Bardzo rzadko o tym myślimy, nie przyciągamy do siebie takich treści, dlatego one wymagają od nas właśnie zadania pytania: czy ja doceniam to, co mam, kim jestem, kto jest wokół mnie i przy mnie. Jeśli w tych relacjach, tych doświadczeniach, posiadaniach, różnego rodzaju dobrach, które mamy, nie jesteśmy wolni, mówi Paweł, to ostatecznie nigdy ich nie docenimy, nigdy nie uznamy ich jako wartości, jako czegoś ważnego i pięknego. Kto każdego dnia nie uznaje wdzięczności wobec losu, świata, życia, Boga, że się obudził, że ma życie, że ma co jeść, gdzie mieszkać, ma parę złotych, ten nigdy nie doceni tego co jest treścią jego życia.

Biskup Pomocniczy Diecezji Warszawsko-Praskiej przypomniał także, że wyznanie wiary, które co niedzielę wypowiadamy podczas Mszy Świętej, powinno być świadomym aktem czerpiącym z doświadczenia spotkania z Chrystusem.

Nie jesteśmy katolikami dlatego, że w wieku niemowlęcym rodzice poddali nas pewnemu rytuałowi, tylko dlatego, że w pewnym momencie swojego świadomego życia spotkaliśmy Chrystusa i nawiązaliśmy z Nim żywą relację i znaleźliśmy wspólnotę podobnych sobie. Zrozumieliśmy, że bliskie jest Królestwo Boże i przemija postać tego świata, ale słowa, które wypowiadamy w niedzielę w każdym kościele i w każdej wspólnocie nie przemijają. Jest jeden Bóg, jest Jego Syn Jezus Chrystus, jest Duch Święty, który pochodzi od Nich obu i jest Kościół, który od apostołów do dzisiaj głosi prawdę Ewangelii. Dlatego Paweł mówi, że wszystko może przeminąć […] i przemija, ale to jedno, tak wierzmy, pozostanie obiektywnie niezmienne. Na tym polega doświadczenie wiary.

Pełna homilia:

 

ZDJĘCIA

tt ads