Obraz Matki Bożej Łaskawej od początku był związany z Warszawą. Został namalowany ok. 1650 roku przez nieznanego artystę z przeznaczeniem umieszczenia go w jednym z ołtarzy kościoła ojców pijarów przy ul. Długiej, gdzie obecnie mieści się katedra polowa. Warszawiacy po raz pierwszy ujrzeli obraz 24 marca 1651 roku, kiedy to arcybiskup Jan de Torres, nuncjusz papieski w Polsce, wprowadził obraz do kościoła. Uroczystości towarzyszyło odczytanie bulli papieża Innocentego X, mocą której na drugą niedzielę maja zostało wprowadzone święto Matki Bożej Łaskawej-Warszawskiej (łac. Mater Gratiarum Varsaviensis).
Nieco ponad 10 lat później, w 1662 roku, warszawiacy zwrócili się do “swojej” Matki Bożej w błaganiach, aby uchroniła swoje dzieci przed szerzącą się zarazą. Z tej to okazji obraz był obnoszony przez mieszkańców wzdłuż murów miasta. Po ustaniu epidemii Matkę Bożą Łaskawą ogłoszono Patronką Warszawy. Wtedy też obraz został przyozdobiony koroną.
Po upadku powstania listopadowego kościół przy ul. Długiej został zamieniony na cerkiew, dlatego obraz Matki Bożej został przeniesiony do kościoła na ul. Świętojańską. W czasie II wojny światowej i Powstania Warszawskiego obraz został ukryty w kościele św. Andrzeja Boboli na Rakowieckiej. Po wojnie obraz trafił ponownie do kościoła ojców jezuitów na ul. Świętojańską, gdzie znajduje się do dnia dzisiejszego.
W roku 1968 dekretem papieża Pawła VI Matka Boża została oficjalnie ogłoszona Patronką Warszawy (wcześniejsze ogłoszenie było wyłącznie na podstawie decyzji rady miejskiej). Pięć lat później, w 1973 roku, kardynał Stefan Wyszyński ukoronował obraz koroną papieską. Obecnie uroczystość Matki Bożej Łaskawej jest obchodzone w Warszawie w drugą sobotę maja.
