XXIX Światowy Dzień Chorego
11 lutego 2021 roku
Program Krajowego Duszpasterstwa Służby Zdrowia
- 7 lutego (niedziela):
9.00 – Msza Święta radiowa z Bazyliki Świętego Krzyża w Warszawie, transmisja w Programie Pierwszym Polskiego Radia - 8 lutego (poniedziałek):
11.00 – prezentacja orędzia Papieża Franciszka na Światowy Dzień Chorego; Konferencja Episkopatu Polski,
Prowadzenie wideokonferencji: o. Leszek Gęsiak SJ, Rzecznik Prasowy KEP
– Relacja zaufania u podstaw opieki nad chorym; ks. bp Romuald Kamiński, Biskup Warszawsko-Praski, Przewodniczący Zespołu KEP ds. Służby Zdrowia
– Bądź przy mnie – wsparcie społeczne i duchowe dla pacjentów hospitalizowanych z powodu Covid-19; prof. dr hab. n. med. Małgorzata Krajnik, Prezes Polskiego Towarzystwa Opieki Duchowej w Medycynie, UMK Toruń, UMCS Collegium Medicum Bydgoszcz
– Pandemia Covid-19 a system opieki zdrowotnej; Zbigniew Terek, Dyrektor Mazowieckiego Narodowego Funduszu Zdrowia
- 10 lutego (środa):
11.00 – Eucharystia z udziałem przedstawicieli osób życia konsekrowanego; aula Kurii Biskupiej Warszawsko-Praskiej, transmisja na kanale SalveNET, link zostanie podany wkrótce - 11 lutego (czwartek):
11.00 – Eucharystia w Sanktuarium MB z Lourdes, ul. Wileńska 69, Warszawa
TRANSMISJA:
- 15.00 – Eucharystia w kaplicy Mazowieckiego Szpitala Bródnowskiego
Światowy Dzień Chorego został ustanowiony przez św. Jana Pawła II w dzień wspomnienia objawień Matki Bożej w Lourdes, które przypada 11 lutego. 13 maja 1992 r. w liście skierowanym do ówczesnego przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia, kard. Fiorenzo Angeliniego prosił o poświęcenie jednego dnia w roku modlitwie, refleksji i dostrzeżeniu osób cierpiących na duszy i ciele. Papież, który sam doświadczał trudów choroby podczas swojego pontyfikatu wiele miejsca poświęcił chorym i niepełnosprawnym. We wspomnianym liście napisał:
Ma on na celu uwrażliwienie ludu Bożego i – w konsekwencji – wielu katolickich instytucji działających na rzecz służby zdrowia oraz społeczności świeckiej na konieczność zapewnienia lepszej opieki chorym; pomagania chorym w dowartościowaniu cierpienia na płaszczyźnie ludzkiej, a przede wszystkim na płaszczyźnie nadprzyrodzonej; włączenie w duszpasterstwo służby zdrowia wspólnot chrześcijańskich, rodzin zakonnych, popieranie coraz cenniejszego zaangażowania wolontariatu.
