– Dla człowieka wiary, wiadomość o zmartwychwstaniu Chrystusa jest niezwykła. Te siły, które zyskaliśmy dzięki zmartwychwstaniu Pana Jezusa nie mogą być roztrwonione, ale niech posłużą do budowy życia w świętości i tego sobie życzmy – mówi bp Romuald Kamiński, ordynariusz diecezji warszawsko-praskiej w życzeniach wielkanocnych.
Życzenia wielkanocne biskupa Marka Solarczyka.
Życzenia wielkanocne biskupa Romualda Kamińskiego.
Warszawa, Wielkanoc 2020 r.
Wielebni Duszpasterze,
Czcigodne Osoby Życia Konsekrowanego,
Umiłowani Diecezjanie, Drodzy Goście,
Niezależnie od tego, co aktualnie przeżywa cała społeczność ludzka i każdy z nas z osobna, to z wielką nadzieją oczekujemy na te słowa, które zwiastują nam wielką radość, iż Chrystus prawdziwie zmartwychwstał.
Po dniach Wielkiego Postu znowu rozbrzmiewa radosne Alleluja, głoszące wszelkiemu stworzeniu, że Jezus Zmartwychwstał i dla grzesznego stworzenia staje się Światłością Świata. On jeden potrafi nadać sens cierpieniu i śmierci, rozjaśnić mroki świata i ludzkich serc.
Zmartwychwstanie Pańskie niesie ze sobą głęboką radość i budzi mocną nadzieję. Zmartwychwstały Chrystus nie opuszcza bowiem człowieka, ale pozostaje zawsze blisko niego. Przy Zmartwychwstałym Zbawicielu zawsze blisko jest Maryja – Jego i nasza Matka.
Zanim wypowiem życzenia pragnę najpierw wszystkim Wam, Najmilsi, podziękować za wszelkie dobro, które każdy z Was czyni dla drugiego człowieka. To właśnie codzienna troska – w czasie trwającej pandemii – o każdy okruch dobra i miłości – by zostały podjęte, by ich nie zaniechano – sprawia, że wszyscy z nadzieją spoglądamy w przyszłość.
Umiłowani Siostry i Bracia!
Pragnę w imieniu własnym, biskupa Marka i najbliższych Współpracowników przesłać Wam wszystkim życzenia, aby łaska płynąca z Tajemnic Paschalnych była skuteczną pomocą w naszych codziennych zmaganiach.
Tegoroczne życzenia, jakie pragnę złożyć i jakie sobie wzajemnie składamy bardzo się różnią od tych z poprzednich lat a nawet dziesięcioleci. Dzisiaj potrzebna jest nam łaska wiary, dzięki której odnajdziemy drogi do Boga i do człowieka. Potrzebujemy umocnienia nadziei, która podtrzyma nasze słabe siły i moc miłości, abyśmy nie poddali się zrozumiałemu poczuciu lęku, zwłaszcza o najbliższych, stawali się wrażliwsi na potrzeby innych i – mówiąc językiem św. Franciszka – mogli nie tyle szukać pociechy, co pociechę dawać; nie tyle szukać zrozumienia, co rozumieć; nie tyle szukać miłości, co kochać.
Szczególnego naszego wsparcia, zawartego w dobrym słowie i modlitwie potrzebują Ci, którzy stanowią wielką rodzinę Służby Zdrowia. W placówkach medycznych są to lekarze, pielęgniarki, ratownicy medyczni, diagności laboratoryjni, farmaceuci, personel pomocniczy, wolontariusze, ale także na ogromną wdzięczność zasługują nie mniej liczne zastępy wszelkich służb zapewniających bieg nasze codziennego życia w jego podstawowym wymiarze, pracownicy handlu, komunikacji, transportu, policji i wojska, strażaków – ci wszyscy, o których możemy za Papieżem Franciszkiem powiedzieć, że stają się dzisiaj dla każdego z nas owymi „świętymi z sąsiedztwa”.
Otoczmy miłością – świadczoną czynem i troską – tych, którzy szczególnie potrzebują pomocy, starszych, samotnych, osoby, które znalazły się w sytuacji, której skutków nie są w stanie sami udźwignąć. Naszą bronią niech stanie się życzliwość i wyrozumiałość.
Pamiętajmy o wszystkich dotkniętych pandemią – chorych, przebywających w szpitalach i kwarantannach, uczniach przygotowujących się do egzaminów.
Módlmy się za zmarłych, by Zmartwychwstały otworzył przed nimi bramy nieba.
Nieśmy Dobrą Nowinę o zmartwychwstaniu i bądźmy świadkami Zmartwychwstałego Chrystusa w dzisiejszym świecie!
Z darem modlitwy i pasterskim błogosławieństwem
+ Romuald Kamiński
Biskup Warszawsko-Praski
Warszawa, Boże Narodzenie 2019 r.
Wielebni Duszpasterze,
Czcigodne Osoby Życia Konsekrowanego,
Umiłowani Diecezjanie, Drodzy Goście,
Wielką radość niesie nam kolejne przeżywanie pamiątki narodzin w ludzkim ciele Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, który przychodzi do rodzaju ludzkiego dla naszego zbawienia. Mieliśmy wiele okazji w poprzedzających tygodniach, aby się do radosnego świętowania duchowo przygotować. Godne świętowanie pamiątki przyjścia na świat Zbawiciela, jak i innych tajemnic związanych z dziejami zbawienia przybliża nas do Boga, źródła miłości, ubogaca nas i przemienia. Sprawia także, że stajemy się bardziej bliscy sobie.
Zanim wypowiem moje życzenia pragnę najpierw Wam wszystkim najmilsi podziękować za wszelkie dobro, które każdy z Was czyni dla drugiego człowieka. To właśnie codzienna troska o każdy okruch dobra i miłości – by zostały podjęte, by ich nie zaniechano – sprawia, że wszyscy z nadzieją spoglądamy w przyszłość.
Czas radosnego świętowania budzi w nas pragnienie stawania się lepszym i dzielenia się tym co dobre, piękne, szlachetne, słowem – tym co Boże – z innymi. Taki jest sens każdych dobrych życzeń, aby z tego, co dobre w moim sercu przesłać innemu. Dziecię Jezus w swoim przyjściu do ludzi przynosi dar jednania z Ojcem, pragnie odrodzić w nas miłość, będącą fundamentem naszej drogi życiowej, uczy nas pokory i całkowitego zaufania Bogu.
Bardzo serdecznie proszę Nowonarodzonego Zbawiciela, aby tymi wielkimi darami ubogacił całą naszą Wspólnotę diecezjalną i drogich nam Gości. Szczególnie powierzam Jezusowi wszystkie wspólnoty małżeńskie i rodzinne, które są na podobieństwo Świętej Rodziny z Betlejem. Jakże wielkim zaufaniem Bożym i zadaniami została obdarzona każda wspólnota rodzinna, stąd wszyscy wypraszajmy im obfitość błogosławieństwa Bożego. Wyjątkowymi adresatami naszej świątecznej życzliwości niech będą najmłodsi. Ochrońmy ich dziecięcą delikatność i kruchość przed agresywnością codziennych wydarzeń. Miejmy dla nich więcej czasu i miłości.
Kierując do Was, Czcigodni, te życzenia proszę Nowonarodzonego, aby obdarzył nas wszystkich łaską żywej wiary i owocnego wypełniania powołania.
W jedności serc prośmy Zbawiciela: „Podnieś rękę Boże Dziecię, błogosław Ojczyznę miłą. W dobrych radach, w dobrym bycie wspieraj jej siłę swą siłą. Dom nasz i majętność całą, i wszystkie wioski z miastami. – A Słowo ciałem się stało i mieszkało między nami”.
Z darem modlitwy i pasterskim błogosławieństwem
+ Romuald Kamiński
Biskup Warszawsko-Praski
